Het is in Nederland onmogelijk om te bewijzen dat je geen strafblad hebt of dat justitie geseponeerd heeft.
Als je een baan hebt dan denk je misschien dat je VOG bewijst dat je geen strafblad hebt. Maar helaas. Er zijn in Nederland 50 misdaad categorieën. Je kunt een VOG krijgen voor elke categorie waar je geen misdaden in hebt begaan.
Dus je kunt een vrouw verkrachten, een aantal jaren naar de gevangenis gaan. Daar een cursus boekhouding doen en vervolgens een VOG krijgen om als boekhouder te werken. Of omgekeerd, je kunt 30 jaar als fraudeur werken. Wanneer je uit de gevangenis komt kun je een VOG krijgen om bij een kinderdagverblijf met kinderen te werken. In theorie kun je 49 verschillende soorten misdaden begaan en een VOG krijgen om werk te verrichten in de vijftigste categorie.
Justitie heeft in Den Haag een centraal archief met de strafbladen van alle Nederlanders. Voor elke Nederlander hebben ze een map met de naam van die persoon. In sommige van die mappen zitten documenten. In mijn map zit een document waar mijn vorige adres op staat plus dat er in 2006 aangifte is gedaan en is geseponeerd.
Maar dat zal je maar gewoon van mij aan moeten nemen. Want naast medewerkers van justitie, ben ik de enige die toegang heeft tot die map. Mijn advocaat heeft geen toegang. Zelfs de organisatie die de VOG’s uitdeelt, heeft geen toegang. De VOG organisatie stuurt een briefje naar Den Haag met de vraag of meneer/mevrouw een bepaald beroep mag uitoefenen en krijgt “ja” of “nee” als antwoord.
Dit heeft een voordeel en een heel groot nadeel.
In Amerika is het strafblad openbaar. Mensen gaan voor tien jaar naar de gevangenis omdat ze drie keer een joint hebben verkocht. Nadat ze weer uit de gevangenis komen blijven ze de rest van hun leven in het criminele milieu hangen omdat ze nooit van hun leven meer een baan krijgen.
In Nederland hebben wij de bijstandsuitkering. Mensen die geen baan kunnen vinden komen na verloop van tijd in de bijstand terecht. De hele maatschappij betaald daarvoor. Dus willen we dat mensen die uit gevangenis komen zo snel mogelijk een baan vinden.
Tussen 1999 en 2014 hebben enige tienduizenden, mogelijk honderdduizenden autisten een strafblad gekregen omdat zij hun autisme diagnose via justitie hebben gekregen. Vervolgens is er geseponeerd. Maar omdat ze niet kunnen bewijzen dat er geseponeerd is praten ze er nooit over.
Voor 1999 kregen normaal begaafden vrijwel nooit een autisme-diagnose. Dus vrijwel iedereen die er langer dan tien jaar van op de hoogte is dat hij/zij autistisch is, heeft een strafblad.
Al deze mensen hebben twee merkwaardige autisme onderzoeken gekregen waar ze nooit over praten omdat dan zou uitlekken dat ze een strafblad hebben.